Al een tijdje wilde ik momo’s maken of papadums of flatbread.
Ik ben enorm geinteresseerd in Aziatische gerechten, maar ik weet, door mijn kruidenallergie, dat ik creatief voor de dag moet komen. Ik had het al een aantal keren gezien, die momo’s, lekker gevuld en gestoomd.
Gisteren kreeg ik het idee om Naan te maken. De ingredienten zijn gemakkelijk:
Gist, bloem, suiker, water, griekse yoghurt (bweik, ik lust geen yoghurt) en zout. Zo moeilijk kon het toch niet zijn?
Ik deed alles samen in een kom en mengde met een lepel. (Deeg dat aan je handen kleeft, kriebels krijg ik er van). Uiteindelijk vond ik het deeg wel ok en liet het rustig rijzen. Ondertussen versnipperde ik de knoflook, pijpajuin en peterselie.
Na een uur geduld (een eeuwigheid), even piepen. Het deeg zag er mooi en klaar uit. toen ik het vastpakte, voelde het ook zalig en zacht. Nog even doorkneden en dan platte bolletjes in de pan. De eerste mislukte. (Net zoals pannenkoeken.) De tweede ook.
Mijn geduld geraakte op, dus ik heb de rest op een ovenschotel uitgespreid, met mijn garnituur bestreken en 10 minuten in de oven gezet.
Ze zagen er prachtig uit!
En steenhard.
Volgende keer beter 😀
sanjurosworld.com 