Eerste schooldag

De Grote Vakantie is nu echt echt echt voorbij. Tijdens de laatste week slopen schoolmails en buitenschoolse activiteiten in mijn mailbox. Maar dezemorgen was het weer zover. Trrrinng gingen de wekkers.

Ja, meervoud bij ons. Zowel de zoon als ikzelf zijn echt geen ochtendmensen en we hebben onze snooz-momenten nodig. Maar goed, eerste dag, laten we goed beginnen. Hup, bed uit, koffie maken, ontbijt klaarzetten. De zoon sprong ook uit bed, waarschijnlijk door die vlinders in zijn buik. Eerste dag is altijd spannend, natuurlijk. Gelukkig had ik, als een goede moeder het betaamt (op de eerste schooldag dan), alles al klaargezet gisterenavond.

Geen gemopper, geen zaag van de zoon. Lukte goed, die eerste dag. (Wacht maar tot morgen.) Mooi op tijd naar school. Ik moest dan nog foto’s trekken en filmpjes maken voor mijn werk, maar ik merkte al heel gauw dat vooral de ouders gespannen toekeken. De kinderen daarentegen huppelden vrolijk naar binnen, op de beat van de muziek. Ikzelf was mijn zoon al kwijt na welgeteld 1 minuut.

Maar terwijl ik filmpjes en foto’s aan het maken was, voelde ik ineens twee armpjes, stevig rond me heen. De zoon kwam toch nog even afscheid nemen, met een lieve blik. (Alsof ie wilde zeggen, je zal het wel overleven mama.)

Ik weet wel waar het vandaan komt. Elk jaar, tranen met tuiten of toch een slecht, leeg gevoel. Niet de zoon, maar ikzelf.
Die eerste keer dat ik hem moest afgeven, nam de kleuterjuf hem handig over en wuifde mij weg. De tranen stroomden over mijn gezicht terwijl ik mijn weg vond naar de auto en naar Brussel reed. Maar dat kind, die wuifde blij en zei: “Tot straks mama.”

Het is toch wel weer terug wennen, na zo een grote vakantie. We hebben eerst zo lang corona gehad, in pyama online les volgen, online drum volgen (arme buren), online muziekschool volgen (arme juf, want die zag het soms niet zitten), en tekenschool was ook niet wat het moest zijn. En nu, na anderhalf jaar, misschien zelfs twee jaar, zijn we weer terug waar we begonnen zijn. Met evenveel stress.

Egenlijk kan ik het best missen. Ik denk dat ik mij een vakantie inplan 😀