De verdwenen boom

Wij wonen in een groene rustige omgeving met veel bomen. Normaalgezien kan je overdag je raam opendoen en enkel vogels horen. Ik vind het geweldig.

Toen we hier pas kwamen wonen hadden we zowel aan de voorkant als aan de achterkant van de woning een heerlijk uitzicht. Vanuit de slaapkamer zag je de zon opkomen boven het groen. Je zag een groot deel natuur, stad en kerktorens baden in het ochtendlicht. Een paar jaar geleden werd ons dat uitzicht ontnomen door de bouw van sociale appartementen.

Gelukkig hebben we nog het zicht aan de voorkant. Ook die omgeving is prachtig, zeker op avonden dat de zon rood kleurt en door de bomen heen straalt. Daar kan ik echt van genieten.

Maar nu sinds een jaar zijn ze ook daar bezig met verbouwingen. Een oud parochiezaaltje wordt omgebouwd tot school, met bijhorende hinder tot gevolg. Niet alleen de extra parkeerplaatsen (die echt nodig zijn in onze omgeving) als het pleintje waar ik altijd ging spelen met de zoon vallen weg, maar ook het lawaai van de bouwvakkers en machines is erg jammer. Vogels hoor je nu niet meer overdag.

Deezemorgen merkte ik iets wat ik nog erger vond. Mijn boom is weg. (Natuurlijk is het niet MIJN boom, anders zou het een drama zijn geweest .) Als ik door mijn keukenraam kijk, zie ik een hele hoge boom, altijd bezet door een of ander duivenkoppel. (Het is niet die met de ballon, van een vorige blog, die staat er nog wel met ballon en al) Die ene hoge boom is al jaren een constante en tijdens het koffiedrinken kijk ik altijd even naar hem en zijn bewoners. Doorheen het jaar zie ik hem veranderen in alle soorten kleuren en onbewust geniet ik er van.

Maar nu is er die leegte. Mijn dagelijkse uitkijk is veranderd. Misschien moest hij weg omdat hij ziek was of omdat ie gewoon in de weg stond. Ik weet het niet.
Ik vraag me af wat het duivenkoppeltje nu denkt. Zouden ze hem ook missen?