Het is weer die periode van het jaar. De versieringen worden bovengehaald, het kerststalletje wordt getweaked.
Wij hebben geen gewoon kant-en-klaar doordeweeks kerststalletje (hoe kan het anders) maar eentje van Lego, dat we elk jaar vernieuwen en upgraden. Ik begon hier een aantal jaar geleden mee, omdat ik geen geld wilde steken (en omdat we ook niet zo katholiek zijn) in een saai alledaags kerststalletje. Dus begon ik met wat oude Lego (lees “Lego van in mijn tijd”) een stalletje in elkaar te knutselen. Het was zo een groot succes bij de zoon dat we het sindsdien elk jaar doen.
Natuurlijk is er elk jaar een aanpassing aan de kerststal, afhankelijk van het thema van het jaar. Zo hadden we, tijdens de jaren van Covid-19, extra ruimte voorzien en wat mondmaskertjes. De herdertjes moesten mooi buiten blijven wachten, op een veilige afstand van elkaar. Vorig jaar mocht het allemaal weer terug, dus werd er een zonnedak geïnstalleerd met een zwembad, piano en een bar.
Een paar dagen geleden had ik de zoon verteld dat we de kerststal terug gingen herbouwen. Ik had zelfs een nieuwe bouwplaat gehaald (de vorige was te klein geworden) en de zoon was enthousiast om er aan te beginnen.
Gisterenmiddag was het zover, een druilerige, koude scouts-loze zondag. We haalden alles boven en begonnen te plannen. De zoon verraste me op een heel aangename manier door op zijn minst twee uur mee te bouwen en te zoeken zonder afgeleid te worden. Hij vertoonde een inzicht in het bouwen en creëren die voor mij niet vanzelfsprekend is. (Ik moet alles overdenken en uittekenen en zien, hij weet wat hij wil en hoe het te bouwen.) Het was een gezellige zondagnamiddag, een dagje zonder gamen, Youtube of ander elektronisch geweld. Gewoon fijn met Lego bouwen, samen bedenken, grappen maken, praten met elkaar.
Onze update voor dit jaar: Maria krijgt een heuse badkamer (wc, lavabo en een douche), er zal een lift zijn, open haard en airco. En als we de juiste stenen vinden, dan ook nog zonnepanelen.
Maria gaat blij zijn.