Schrijf je nog?

Een vraag die ik de laatste tijd wel vaker hoor en waarbij ik wel even bij stilsta.

Nou, om het kort samen te vatten, ja ik schrijf nog. Dagelijks (me aangeraden door een collega-schrijfster, dank je Leen), maar ik post niet elke blog. Soms schrijf ik om mijn gedachten te kunnen verwoorden, frustraties te verwerken of gewoon alledaagse bedenkingen neer te pennen.

Daarnaast schrijf ik nog voor de krant (ook al zie je mijn naam niet dagelijks) en ben ik bezig met websites en andere projecten.

En heel eerlijk? Soms vergeet ik om te schrijven, andere keren lukt het me niet de juiste woorden neer te pennen en maak ik er een boeltje van of ik maak er gewoon geen tijd voor. En ook ik kamp soms met de befaamde writer’s block. Andere keren schrijf ik dingen neer en denk ik: ‘nou och, dat hoef je ook echt niet te delen.’ Want het is niet omdat je schrijver bent, dat je echt alles de wereld in moet sturen.

De vloggers en bloggers, de jeugd van tegenwoordig, vindt het belangrijk dat iedereen zijn of haar stem hoort, zijn of haar mening al dan niet deelt. Maar daar draait het helemaal niet om bij schrijven, creëren, maken. Anderen geven geen ene moer (zoals mijn Nederlandse vrienden zouden zeggen) wat jij denkt of voelt. Schrijven doe je voor jezelf, en als anderen daarvan kunnen mee snoepen, waarom niet? (Ik wed dat Stephen King ook alleen maar nachtmerries had en deze de wereld instuurde om te delen, zodat hij niet de enige was die schrik had van clowns.)

Om het kort te houden, ja ik schrijf nog. Ik ben enkel kritischer geworden over wat ik al dan niet post. Ook dat is een leerproces, waar ik alleen maar blij om kan zijn.