Uitstelgedrag

Je hebt van die mensen die echt met alles in orde zijn, punctueel en altijd op tijd. Hun leven is zo ongelofelijk georganiseerd. En dan heb je mensen zoals ik…

Eigenlijk heb ik, van zolang ik mij herinner, een soort van uitstelgedrag. Waar anderen op voorhand begonnen blokken, leerde ik de allerlaatste dagen voor het examen, met de bekende black-outs als gevolg, natuurlijk. Ook op tijd komen was een heel moeilijke, vooral omdat ik geen horloge draag. Meestal vertrok ik op het moment dat ik eigenlijk al op de afspraak moest zijn. Met irritatie van de andere partijen tot gevolg.

Ooit had ik een vriend die het tegenovergestelde was van me, altijd punctueel en zelfs een half uur vroeger, tot frustratie van beide partijen natuurlijk, want hij zat er al als ik in volle snelheid kwam aangelopen.

Maar ook op andere vlakken vertoon ik zwaar uitstelgedrag. Zoals nu, nu ik voor een verhuis sta. Ik kijk naar mijn inboedel en denk: goh ik heb nog tijd om in te pakken. Maar de klok gaat verder. Ondertussen heb ik welgeteld 2 dozen ingepakt.

Of het me soms stress geeft? Ja zeker, natuurlijk. Als stoere jongere zei ik: stress geeft me een boost. Maar ik heb ook gemerkt dat teveel stress me doet bevriezen. En dan kan ik niets meer.

Dus ik denk dat ik dit weekend toch nog wat dozen ga inpakken, just to be sure. Dat ik niet bevries op 1 juni. 😀