On-geduld

Het is officieel. Ik heb te weinig geduld. Ik leef tegen 260km per uur, wil alles zo snel mogelijk gedaan krijgen., wil zoveel mogelijk. Maar het lukt niet altijd.

Als puber en jong-volwassene was ik al heel ongeduldig. Dingen moesten vooruitgaan. Ik kon niet wachten tot ik volwassen werd, dan zou ik de wereld verbeteren. Mijn ouders maanden me aan tot meer geduld, tot meer rust. Maar ik heb dat ‘geduld-gevoel’ gewoon niet in me. Zelfs de zoon zucht vaak: ‘mama, niet zo ongeduldig.’
Maar ik kan er niets aan doen. Ik vind dat elke verspilde minuut er een teveel is. Er is zoveel te doen in het leven en het is veel te kort.

’s Morgens, als de zoon zijn kousen aantrekt, één voor één met een pauze van vijf minuten ertussen, daarna traag zijn broek. Zoeken naar de pullover. Ik word gek. Ik sta ondertussen al beneden aan de auto, ongeduldig te wachten. (Op een dag vergat hij zijn schoenen en stonden we al beneden aan de auto voor we het allebei zagen.) De file naar en van de school.
Mensen die me niet direct terugbellen of mailen. (“Dan moet ik mezelf streng toespreken: Ja, hallo, iedereen heeft een leven.”) Aaargh. Ik maak mezelf gek.

Het is al beter geworden. Toen ik moeder werd (Man, dat duurt lang eer ie kan praten en stappen.) Toen ik trainer werd in ons bedrijf . Ik heb veel bijgeleerd over tragere en rustige mensen (die lijken ook zoveel gelukkiger), zen worden, ademhalen (Ja, dat vragen ze me vaak ook: adem eens in, aub? Blijkbaar vergeet ik dat soms.), relativeren, (“Nee, het is niet zo erg, dan nemen we 5 extra minuten”).

En toch, soms dringt het bij me, soms kruipt het omhoog, dat ongeduld. Het constante trappelen, het verdergaan, huppelen, lopen.

Het klinkt misschien raar van een persoon wiens interne klok 5 minuten achterloopt op de gewone klok. Een persoon die nooit een horloge draagt en ook nooit op tijd komt. (De reden waarom ik nooit een horloge draag is omdat ik mezelf nog erger opjaag.)

Het is iets eigen aan mezelf. Mijn eigen donkere kwaaltje. Ik hoop alleen dat de anderen me ervoor vergeven.

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

%d bloggers liken dit: