Soms blijven liedjes in mijn hoofd, hele dagen, doordrummen. Het deuntje gaat pas weg als ik het afspeel en daarna onmiddellijk een andere song opzet.
Zo zit ik al een paar dagen met Starlight Express in mijn hoofd. En dat is niet eens zo erg, want het was de allereerste keer dat ik live een musical zag. Ik had nog nooit zoveel muziek meegemaakt en ik vond het betoverend, geweldig.
Het was op een trip naar Londen. Wat ik daar zag, in de grote multiculturele stad, deed mijn ogen opensperren. Een plaats waar verschillende culturen naast elkaar leven, waar enorm veel indiërs waren (ik had er nog nooit zoveel gezien). Wat ik toen niet wist is dat de grootste immigratiegroep in Londen bestaat uit Indiers, Pakistanen en Bengalen.
Ik ontdekte de dr.Martens winkel, zag kledingstijlen die me uiteindelijk ook echt lagen, zag kunst en cultuur. En daarbij hoorde natuurlijk een musical.
Toen ik daar zat, op mijn stoeltje, te kijken naar de show, voelde ik iets. Een betoverend, magisch gevoel. Een warmte, een gevoel van liefde. Ik liet me vervoeren door de muziek en de acteurs. Voor mij voelde het net zo magisch als boeken, op bezoek gaan naar een heel andere wereld. Even alles vergeten en opgaan in het verhaal.
Na al die jaren heeft Starlight Express, weliswaar niet de allerbeste musical of verhaal, nog altijd een plaatsje in mijn hart. Net als die eerste liefde. Het doet me denken aan mogelijkheden, dromen, verhalen en vervoering.
sanjurosworld.com 